نویسه جدید وبلاگ
متن نویسه...به نام خدا
بلای آسمانی (1)
رفته بودم من به دنبال زمين پرس وجو كردم از افراد امين
تا كنم زرعي و آرم حاصلي چون شتر كردم خيال باطلي
تا كه صحبت از زمين از ما فتاد پير مرد لاغري از پا فتاد
آب قند و شربت ليمو ز ما خورد و وانگه نم نمك شد روبرا
گفت ندارد كشت و زرع ما صفا ميكند حاجي كرم با ما جفا
چون ندارم من به خانه چند پسر نوبت ما چون رسد كور است و كر
آب ما را هر چهل روزي بداد آب آن يك را كه از ريشه نداد
همزمان با آب من هم چند نفر غول بي شاخ و ز يزدان بي خبر
راهي صحرا نموده بهر آب داده ما را با خطاهايش عذاب
گشته كار ما به دشت چاقو كشي رعيتي شد هم طراز كسگشي
ديده دم از چند تني گردن كلفت حرف ماها را بخوانده حرف مفت
چونکه من مدحش نگفتم مستمر بسته بر خشکا ندن باغم کمر
بي گمان او حاصل قهر خداست همچو سيل و زلزله بر ما بلاست
نصف عايد را تَرَكتُر برده است سيد رسول هم ثلث آن را خورده است
درجواب پیر مرد مزدورناسپاس
چون كه مي كرد صحبت ا و بي قيد و بند صحبت خود را نكردم من سرند
گفتمش اي مردك بيهوده گوي كم بكن غيبت بگردان خلق و خوي
اجنبی دانم تو را شورانده است هم قلا و انگلیس دارند به گفتارتو دست
اي بسا در درگه اوستا كريم جمله از حاجي كرم ما كمتريم
بر جبين داري تو نقش مُهرها ميكني غيبت تو صبح و ظهر ها
گر تو را آبي دهد يابي رمق كل مردم را بگرداني دمق
گر كَنَد از كلة تاس تو پوست حق اوست چون آب ما در دست اوست
تو كه اكنون ميزني دم از خدا آن شب برزون تو ميرفتي كجا
چيده بودي آبجو بر سينه ات داده بر باد طاعت پيشينه ات
آب برزون خوردي و گشتي تو مست لطف ايزد از تو و نسلت گسست
تو كه در مسجد فقط يا حق كني از چه در صحرا همه نا حق كني
آب رود خانه چو آيد ديده ايم بس به كار و فعل تو خنديده ایم
دور از چشم شريكان ميروي سمت آنها چوب و آشغال مينهي
اين خريت را به خود چسبانده اي دزديت را تو زرنگي خوانده اي
زير مرز مردمان را كنده اي بهر دزدي مانده اي و زنده اي
زير مرزها را نمودي چون لحد در خيالت زنده اي تا به ابد
كار خود را كرده اي اينك خراب زير خاك و صد سئوال بي جواب
درب حمام ديده ام خندان تو را پول حمام را نينداختي چرا
غسل دزدي در نماز استاده اي بهر ذكر اربعه آماده اي
گندمت را نسيه مي خواست يكي قيمت نقدت جدا بود از چكي
تو بگو كه اين نزول و اين ربا در كجاي شرع ما باشد به جا
با گناهاني كه هر دم ميكني روي شيطان را كنون كم ميكني
روزي از روزها بدادي گيركي بر پر و پايم مثال پيچكي))
كه بديدم در رخت جاي سه تيغ گشته ام از كار تو در غم غريق
دين ما ضدست به اينگونه امور فعل تو باشد به دين ما قصور))
چون زكات مال تو گشته گزاف خنجر دين را تو كردي در غلاف
با كلاه شرعي و با حقه ها از زكات و خمس گرديدي رها
در خيالت كه خدا مانند توست نا توان از كشف اين ترفند توست
فرق خر با تو بود در يك كلام او كند عرعر تو ميگوئي سلام
بر صغير و بر كبيرت رحم نيست مَردي و قانون آنت فهم نيست
من نگويم داروي هر درد باش حين دزدي هم بيا و مرد باش
كي ز فعل تو لبي خندان شده يا كه دردي از كسي درمان شده
گر كه لطفي هم كني روي و رياست قلب تو شيطان ملعون را سراست
چون وجودت باعث صد محنت است رفتنت از بين ما يك نعمت است
از خدا و از كرم چيزي نخواه مسلمين را خون تو گشته مباح
پيش مردم از كرم ديگر منال قاضي خود باش و از خود كن سئوال
مشكل تو شخم و پول آب نيست مشكلت بي مهري اصحاب نيست
مشكلت نفس شبيه اژدهاست سينه اي لبريز از رنگ و رياست
بَركَتِ مال تو گر كم ميشود خرج تو باشد صد و دخلت نود
از خدا رحمت بخواه و مغفرت رد بكن رنگ و پليدي از سرت
باطنا تو با خدا باش و ببين رحمت حق ميشود با تو عجين
او بگرديد ظاهراّ از ما خجل كينه اي در پس گرفت از ما به دل
حسن شاه رجب خرداد 84
ادامه دارد
